آبیاری قطره ای یکی از محبوب ترین زمینه های آبیاری می باشد.
در این نوع آبیاری از قطره چکان ها و نوار های تیپ استفاده می شود.
برای استفاده درست از این نوع آبیاری باید نوع زمین، نوع خاک و نوع کشت را مشخص نمود.
| محصول | میزان آب مجازی
(متر مکعب به ازای هر کیلوگرم) |
متوسط نیاز آبی
(متر مکعب در هر هکتار) |
| پسته | 11.53
10.72 9.75 4.89 3.22 3.16 2.85 2.58 2.30 1.87 1.35 1.03 0.84 0.57 0.31 0.31 0.30 0.28 0.25 0.24 0.19 |
7267
3962 3980 6221 15432 5394 7704 4183 4208 7800 10321 6535 7718 8854 6777 9002 5248 5916.1 7350 7571 16655 |
عوامل تاثیر گذاری گیاه به آب بر شیوه و روش های آبیاری گیاهان تاثیر گذار است. نیاز آبی گیاهان به عوامل گوناگونی وابسته است که مهم ترین آنها عبارت اند از :
1.نوع اقلیم: برای مثال ، گیاهان در یک اقلیم گرم و آفتابی به نسبت یک اقلیم سرد و ابری به آب بیشتری در هر روز نیاز دارند. در انواع اقلیم ها علاوه بر میزان تابش خورشید و درجه حرارت، رطوبت نسبی هوا و سرعت باد نیز بر میزان آب مورد نیاز گیاه تاثیر گذار است.
2.نوع خاک: خاکهای شنی قدرت زیادی برای نگهداری آب نداشته و در نتیجه سریع تر خشک می شوند، این در حالی است که خاکهای رسی با قدرت بیشتری آب را در خود نگه داشته و دیرتر خشک می شوند. وجود مواد آلی در خاک ها به ظرفیت نگهداری آب کمک می کند.
3.نوع گیاه: درختان و گیاهان مختلف نیاز های آبی متفاوتی دارند. درختانی مانند بادام، زرشک، پسته، انجیر و انگور نسبت به هلو و گلابی نیاز آبی کمتری دارند و یا گیاهانی مانند برنج و نیشکر نسبت به گیاهانی مانند لوبیا و گندم نیاز آبی بیشتری دارند.
مرحله رشد: گیاهان در مرحله رشد سریع نیاز آبی بیشتری نسبت به زمانی دارند که تازه کاشته شده است.
در آبیاری قطره ای آب بوسیله پمپاژ و لوله های که دارای روزنه های هستند بطور دقیق و به آرامی در اختیار ریشه گیاه قرار می گیرد.
برای تعیین مناسب ترین سیستم آبیاری قطره ای، مطالعه دقیق همه عوامل مرتبط با کشت مانند خاک، آب، محصول، توپوگرافی زمین و شرایط آب و هوایی مورد نیاز است.
به دلیل نحوه استفاده آب در سیستم قطره ای، گاهی اوقات کاربردهای سنتی کود بی اثر است، بنابراین در این روش آبیاری گیاهان، اغلب کود مایع را با آب مخلوط می کنند.
بر خلاف آبیاری بارانی که در آن بیماری ها از طریق تماس آب با شاخ و برگ گیاه پخش می شود در آبیاری قطره ای این مشکل وجود ندارد.
بعلاوه در این روش آبیاری میزان تبخیر آب بسیار کم است بنابراین باعث صرفه جویی در مصرف آب می شود. پس می توان با مصرف مقدار معینی آب محصول بیشتری را تولید کرد
آبیاری قطره ای مناسب مناطق خشک و خاک های شنی است. به علاوه این نوع از آبیاری می تواند موجب جلوگیری از ایجاد روان آب و نفوذ بیشتر آب در عمق خاک شود.
در باغاتی که درختان چندین سال قبل از استفاده از سیستم آبیاری قطره ای، به روش دیگری آبیاری شده اند به دلیل رشد و خو گرفتن ریشه ها با روش آبیاری قبلی، اگر به یکباره آبیاری قطر ه ای را بکار بریم، گیاه در سالهای اول دچار مشکل می شود.
فقط در سال سوم یا چهارم به بعد است که سیستم ریشه گیاهان، خود را با روش جدید هماهنگ خواهد کرد.
بنابراین لازم است همزمان با احداث سیستم آبیاری قطره ای، آبیاری قبلی نیز ادامه پیدا کند و به مرور زمان استفاده آبیاری قبلی کم شود.
آبیاری قطره ای به دو گونه انجام می شود ۱٫ آبیاری سطحی ۲٫ آبیاری زیر سطحی
مزایا
1.میزان مصرف کود در این نوع آبیاری در مقایسه با سایر روش های آبیاری گیاهان کمتر است.
2.اگر به درستی مدیریت شود، راندمان آب در این نوع آبیاری بالا است.
3.مسطح کردن و تراز کردن سطح زمین ضروری نیست.
4.از آب غیر قابل بازیافت مانند آب فاضلاب می توان با اطمینان استفاده کرد.
5.میزان رطوبت در اختیار ریشه گیاه را می توان مدیریت کرد.
6.نوع خاک نقش کمتری در آبیاری ایفا می کند.
7.فرسایش خاک در آبیاری قطره ای کم است.
8.رشد علفهای هرز کاهش چشم گیری می یابد.
9.توزیع آب بسیار یکنواخت است و با خروجی هر نازل کنترل می شود.
10.شاخ و برگ گیاه خشک می ماند و خطر بیماری را کاهش می دهد.
11.هزینه انرژی در آن نسبت به سایر روش های آبیاری کمتر است.
معایب
1.هزینه اولیه می تواند بیش از سیستم های دیگر مانند روش غرقابی باشد.
2.نور خورشید می تواند بر لوله هایی که برای آبیاری قطره ای استفاده می شود، تأثیر بگذارد و طول عمر آنها را کوتاه کند.
3.خطرات تخریب پلاستیک در خاک و تاثیرات سو آن بر روی محصولات کشاورزی وجود دارد.
4.اگر آب به درستی فیلتر نشده باشد و تجهیزات به درستی نگهداری نشوند، می تواند منجر به گرفتگی لوله ها و 5.تجهیزات شود.
6.درآبیاری زیرسطحی، کشاورز نمی تواند آب مورد استفاده را ببیند. این ممکن است منجر به استفاده زیاد از آب شود، این امر مخصوصاً برای افرادی که تجربه کمی در آبیاری قطره ای دارند ممکن است مشکل ساز شود.
7.هزینه اضافی نگهداری و پاکسازی تجهیزات
8.اگر در خاکهای سبک از آبیاری زیر سطحی استفاده شود آب نمی تواند سطح خاک را برای جوانه زنی مرطوب کند.
9.چون در این روش آبیاری، آبشویی خاک وجود ندارد ممکن است تجمع نمک در ناحیه ریشه با آبیاری افزایش پیدا کند.
10.لوله ها ممکن است بوسیله جوندگان آسیب ببینند که در این صورت نیاز به تعویض لوله دارد، این امر موجب افزایش هزینه می شود.
11.سیستم های آبیاری قطره ای برخلاف آبیاری بارانی برای مراقبت از گیاه در مقابل خطرات یخبندان قابل استفاده نیستند.
یکی از روشهای آبیاری گیاهان که امروزه در حال گسترش است استفاده از روش آبیاری بابلر است.
این روش در حقیقت نوعی آبیاری سطحی است که آب به وسیله لوله های پلی اتیلن به پای درخت انتقال یافته و به وسیله یک فواره پلاستیکی ( بابلر ) آب به داخل کرت، حوضچه و یا تشتک منتقل می شود.
در این روش بهتر است که زیر هر درخت تشتکی به قطر یک متر و حداکثر به قطر تاج درختان ایجاد و داخل آن آبیاری است.
این نوع آبیاری برای اکثر باغات میوه مناسب است. از این روش آبیاری در بسیاری از باغات پسته، مرکبات و نخلستان ها استفاده می شوند.
1.راندمان بالا ۷۵ درصدی در آبیاری غرقابی موضعی
2.صرفه جویی در مصرف آب نسبت به آبیاری سطحی
3.آبیاری در مناطقی که کیفیت آب پایین دارند
4.به دلیل قرار گرفتن لوله ها در خاک مشکلی در عملیات زراعی ایجاد نمی شود
5.کار کردن با آن آسان است و هر کارگر یا کشاورزی به راحتی می تواند با آن کار کند
6.تنظیم راحت سر شیرها برای کنترل میزان آب خروجی
7.گرفتگی لوله ها در بابلر نسبت به آبیاری قطره ای کم است و وسایل براحتی باز شده و قابل شستشو هستند
8.آبدهی بالا در زمان کمتر
1.هزینه اولیه در این روش بالا می باشد
2.عملکرد و راندمان سیستم آبیاری بابلر در شرایطی که فشار آب کم باشد کاهش می یابد
3.مصرف زیاد آب در خاک های سبک شنی که نفوذ پذیری آب در آنها بالا می باشد
وقتی شاهد بارندگی هستید، دیده اید که چگونه قطرات آب به طور مساوی بین همه گیاهانی که در یک زمین کاشته شده اند، توزیع می شود.
آبیاری بارانی یک روش تأمین آب شبیه باران برای محصولات زراعی است. آب از طریق لوله ها با پمپاژ توزیع شده سپس در هوا پاشیده می شود و کل سطح خاک را آبیاری می کند. آبیاری بارانی یکی از کارآمدترین روش های آبیاری گیاهان می باشد.
اگر چه آبیاری بارانی برای انواع خاک مناسب هستند اما این نوع آبیاری برای خاکهای شنی که سرعت نفوذ آب در آن بالا است بسیار مناسب هستند. آبیاری بارانی برای خاک های شور و خاک هایی که به راحتی پوسته پوسته می شوند چندان مناسب نیست.
مزایا
1.مناسب برای انواع خاک
2.صرفه جویی در مصرف آب
3.تنظیم مقدار آبیاری متناسب با نیازهای گیاه
4.امکان اضافه کردن کود یا سموم دفع آفات به آب
5.امکان آبیاری برای اهداف دیگر مانند محافظت از یخ زدگی گیاهان
معایب
1.سرمایه گذاری نسبتاً زیاد اولیه برای تجهیزات و لوله ها
2.هزینه بالا برای تامین انرژی پمپاژ
3.حساسیت به وزش باد
4.تبخیر زیاد آب هنگام آبیاری
5.خیس شدن اجتناب ناپذیر شاخ و برگ گیاهان در زمان آبیاری که منجر به افزایش حساسیت گیاه به بیماری ها می شود
6.آشغال و رسوبات براحتی می توانند باعث گرفتگی لوله ها و تجهیزات است.
عوامل تاثیر گذاری گیاه به آب بر شیوه و روش های آبیاری گیاهان تاثیر گذار است. نیاز آبی گیاهان به عوامل گوناگونی وابسته است که مهم ترین آنها عبارت اند از :
1.نوع اقلیم: برای مثال ، گیاهان در یک اقلیم گرم و آفتابی به نسبت یک اقلیم سرد و ابری به آب بیشتری در هر روز نیاز دارند. در انواع اقلیم ها علاوه بر میزان تابش خورشید و درجه حرارت، رطوبت نسبی هوا و سرعت باد نیز بر میزان آب مورد نیاز گیاه تاثیر گذار است.
2.نوع خاک: خاکهای شنی قدرت زیادی برای نگهداری آب نداشته و در نتیجه سریع تر خشک می شوند، این در حالی است که خاکهای رسی با قدرت بیشتری آب را در خود نگه داشته و دیرتر خشک می شوند. وجود مواد آلی در خاک ها به ظرفیت نگهداری آب کمک می کند.
3.نوع گیاه: درختان و گیاهان مختلف نیاز های آبی متفاوتی دارند. درختانی مانند بادام، زرشک، پسته، انجیر و انگور نسبت به هلو و گلابی نیاز آبی کمتری دارند و یا گیاهانی مانند برنج و نیشکر نسبت به گیاهانی مانند لوبیا و گندم نیاز آبی بیشتری دارند.
مرحله رشد: گیاهان در مرحله رشد سریع نیاز آبی بیشتری نسبت به زمانی دارند که تازه کاشته شده است.
آبیاری سطحی نوعی آبیاری است که نیروی جاذبه به بهترین وجه در آن عمل می کند. در آبیاری سطحی، آب به کمک نیروی جاذبه بر روی سطح خاک توزیع می شود.
از مهمترین روش های آبیاری گیاهان به صورت سطحی می توان به آبیاری غرقابی و شیاری اشاره نمود.
برای انجام آبیاری شیاری ، شما باید کانال های موازی کم عرض را در جهت شیب زمین ایجاد کنید. آب به آرامی تحت تأثیر نیروی جاذبه در سطح زمین جاری می شود.
شیب زمین ، نوع خاک سطحی و میزان نفوذ آب در خاک از عوامل تعیین کننده سرعت انتقال آب است.
محصولاتی که بطور معمول می توان آنها را در ردیف کاشت، مثل محصولات دانه ای مانند پنبه، ذرت، نیشکر، مرکبات و گوجه فرنگی یا سبزی ها بیشتر با روش شیاری آبیاری می شوند.
هر چه بافت خاک سبک تر باشد نفوذ پذیری آن بیشتر است. هر قدر نفوذ پذیری خاک زیاد باشد طول شیارها را کمتر در نظر می گیرند.
معمولا در خاکهای شنی طول شیارها را کمتر از ۱۰۰ متر در نظر می گیرند. شیب مناسب برای آبیاری شیاری کمتر از یک درصد است و معمولا با زیاد شدن شیب طول شیارها را کوتاه در نظر می گیرند.
فاصله ما بین شیارها و پشته ها حدود ۷۵ تا ۱۰۰ سانتی متر و عمق شیارها ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر است.
اگر خاک سبک ” شنی یا ماسه ای ” باشد ، شیارها باید کم عمق و باریک باشند. این بدان دلیل است که خاک سبک نفوذپذیری بیشتری دارد.
از طرف دیگر ، اگر خاک مانند خاک رس سنگین باشد باید شیارها عمیق و گسترده باشد.
به علاوه اگر جریان آب زیاد باشد برای آن که آب به راحتی جریان پیدا کند ، شیارها باید بزرگتر و عمیق تر باشند.
در روش آبیاری شیاری سرعت جریان سطحی باید بیشتر از سرعت نفوذ عمقی در شیار باشد و همچنین سرعت جریان باید ایجاد فرسایش نکند.
بهترین مقدار جریان برای شیار بسته به شیب و نوع خاک بین ۰/۶ تا ۳ لیتر بر ثانیه است.
در روش آبیاری شیاری باید آبیاری را از قسمت بالادست زمین شروع کرد تا آب همراه با شیب زمین به قسمت پست تر برسد.
هر چه شیب زمین تندتر باشد سرعت جریان آب نیز بیشتر خواهد بود بنابراین برای جلوگیری از فرسایش خاک، توصیه می شود جریان آب بیشتر از ۳ الی ۴ لیتر در ثانیه نباشد.
مزایا
1.قابلیت آبیاری منطقه وسیع
2.پایین بودن هزینه اولیه
3.روش مقرون به صرفه
4.صرفه جویی در زمان
5.در ایم روش گیاه کمتر مشکل بیماری قارچی پیدا می شود.
معایب
1.میزان مصرف بالای آب
2.بالا بودن خطر ابتلا گیاه به بیماری های قارچی به علت بالا بودن رطوبت محیط
3.فرسایش زیاد خاک
4.در مناطقی که زمین یا آب شور است تجمع نمک در سطح پشته ها بروز می شوند.
آبیاری غرقابی روشی قدیمی برای آبیاری زمین های کشاورزی هست. این روش اولین شکل آبیاری است که انسانها از زمان شروع کشت محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار می دادند.
آبیاری غرقابی به دلیل ارزان بودن هنوز هم یکی از متداولترین روش های آبیاری است که امروزه استفاده می شود. آبیاری غرقابی از روشهای آبیاری گیاهان به صورت سطحی می باشد.
روش کار در این نوع آبیاری بسیار ساده است. آب با لوله یا وسایل دیگر به زمین کشاورزی منتقل می شود و در سطح زمین جریان می یابد.
آبیاری غرقابی در مقایسه با سایر روشهای آبیاری گیاهان به این دلیل که تمام سطح خاک بدون ایجاد مرزبندی آبیاری می شود کارایی چندانی ندارد.
در آبیاری غرقابی تنها نیمی از آب مورد استفاده به محصول می رسد، نیم دیگر در تبخیر، روان آب، نفوذ در مناطق غیر قابل کشت و جذب بوسیله علف های هرز از بین می رود.
در آبیاری غرقابی اگر زمین بسیار شیب دار باشد، زمین را باید تراس بندی کرد. آبیاری غرقابی به خوبی برای آبیاری محصولات علوفه ای مانند گندم، برنج، جو و ذرت یا سایر محصولات کشاورزی که زمین را به طور کامل پوشش می دهند مناسب می باشد.
اگر چه آبیاری غرقابی هرگز به اندازه سایر انواع آبیاری کارآمد نخواهد بود ولی روش های مختلفی وجود دارد که می تواند برای بهبود کارایی آن استفاده کرد.
این روش ها عبارتند از :
1.شیب دار کردن زمین و استفاده از نیروی جاذبه برای انتقال آب در سطح زمین
2.به جای آزاد کردن همه آب به یکباره، آن را در فواصل مختلف آزاد کرده تا اجازه داده شود تا آب اضافی به خاک نفوذ کند و از ایجاد روان آب جلوگیری کند.
3.بازیافت آب روان آب که از انتها و طرفین آبیاری خارج است.
ایجاد باغ و درختکاری در دامنه کوه ها و تپه ها در سطوح با اختلاف ارتفاع، امکانپذیر است. اختلاف سطح دوطبقه، بعضی اوقات به چندین متر می رسد. این نوع باغ ها را باغات پله ای یا درختکاری پله ای می گویند.
جهت آبیاری این درختان اگر از سیستم آبیاری قطره ای استفاده نشود، بدین ترتیب عمل می شود که در وسط دو منطقه درختکاری از بالا به طرف پایین نهری احداث می شود،
به طوری که در تقاطع دو نهر کوچک جانبی، حوضچه هایی با دو یا سه دریچه ایجاد می کنند. آب در مسیر حرکت حوضچه ها را پر نموده و با باز کردن دریچه های جانبی، وارد نهرهای کوچک شده و در اختیار درختان قرار می گیرد.
یکی از روشهای معمول برای آبیاری گیاهان، آبیاری به روش کرتی است. در این روش مزرعه به قطعات مختلف تقسیم شده و هر قطعه به طور جداگانه تسطیح می شوند.
سپس دور تا دور هر قطعه با خاک مرزی ایجاد می گردد. پس از اینکه کرت آماده شد عملیات کاشت محصول و آبیاری در آن انجام خواهد شد.
بسیاری از محصولات کشاورزی مانند برنج، پنبه، یونجه و اکثر سبزیجات را می توان با آین روش آبیاری کرد.
برای ورود آب در امتداد هر کرت یک کانال احداث می شود و با شکستن قسمتی از دیواره کرت آب مستقیما از کانال به کرت منتقل می شود.
در زمین های با شیب زیاد از روش آبشاری استفاده می شود. بدین صورت که آب از کانال وارد اولین کرت شده سپس از کرتی به کرت دیگر منتقل می شوند.
اندازه کرت ها به عواملی مانند نوع خاک، مقدار جریان، عمق آبیاری، شیب زمین و شیوه زراعت بستگی دارد. بدین ترتیب که هر چه خاک سنگیندتر و مقدار جریان آب بیشتر باشد کرت را بزرگتر در نظر می گیرند.
مزایا
1.پایین بود هزینه اولیه
2.عدم نیاز به تعمیر و نگهداری وسایل
3.عدم نیاز به تکنولوژی و کارگر متخصص آبیاری
معایب
1.نیاز به عملیات تسطیح زمین دارد که معمولا هزینه زیادی را می طلبد
2.پشته های اطراف کرت عبور ماشین آلات کشاورزی را با مشکل مواجه می کنند
3.مرزها و نهرها مقداری از زمین زراعی را اشغال می کند
نوار آبیاری تیپ یکی از تجهیزات آبیاری قطره ای نوار تیپ می باشد که بیشتر برای کشت های ردیفی مورد استفاده و کارکرد قرار میگیرد.
جنس این محصول پلی اتیلن (pe) و به صورت تقریبا مسطح و بسیار نرم و انعطاف پذیر است که هنگام ورود آب به آن پر می شود.
قطره های آب از طریق روزنه های کنار نوار تیپ یا پلاک های روی نوار تیپ خارج می شود و هنگام خالی شدن آب از داخل نوار تیپ بصورت مسطح و صاف در می آید.
در کشاورزی برای آبیاری گیاهان مانند: گل کلم، کاهو، فلفل، پنبه، گوجه و خیار و نیز برای گیاهان زراعی مانند: گندم، ذرت ، حبوبات مورد استفاده قرار می گیرد.
این محصول نزدیک گیاه برای پخش آب به اندازه کافی نصب می شود تا آب از طریق نفوذ عمقی در خاک به محدوده ریشه گیاه برسد.
با روش آبیاری قطره ای (نوار تیپ) می توان جلوی هدر رفت و تلفات آب را به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش و راندمان رشد و به بار نشستن محصولات را به بالاترین حد امکان افزایش داد.
ضخامت دیواره نوار تیپ بسیار نازک است و فاصله بین قطره چکان ها در نوار آبیاری مختلف است، از تیپ های ضخیم تر معمولا برای آبیاری زیر سطحی گیاهان مختلف استفاده می شود.
نوار تیپ ها انواع مختلفی دارند بنابراین قیمت آنها براساس مشخصات فنی (ضخامت – اندازه ) و کیفیت تولید ارائه می شود.
امروزه از این محصول در پد های نایلونی که کشت می شود استفاده می شود یعنی محصولاتی که زیر نایلون کشت می شود در کنار هر ردیف و در زیر نایلون یک ردیف تیپ پهن می نماییند.
آبیاری قطره ای ساده قبل از میلاد مسیح با استفاده از گلدان های خاک رس که در داخل زمین مورد استفاده قرار می گرفت.
اما آبیاری قطره ای مدرن از سال 1860 در آلمان شروع به کار نمود و در سال 1920 تحقیقات کامل و جامع گردید و برای اولین بار از نوار تیپ های قدیمی استفاده شد.
همچنین ساخت نوار تیپ پلاستیکی بعدا توسط هانیس تیل در استرالیا انجام شد که امروز با تفاوت های زیادی نسبت به آن زمان تولید و عرضه می شود.
مزایا استفاده از نوار تیپ
1.قابلیت نصب آسان و سریع نوار تیپ در روی خاک، زیر خاک و معلق
2.سبک بودن رول و حمل و نقل آسان و راحت
3.امکان استفاده در اکثر زمین ها و شالیز ها، با پستی و بلندی محدود و بدون نیاز به تسطیح زمین
4.اتصالات و تجهیزات ساده و ازران قیمت با قابلیت کارگزاری بصورت دستی
5.جنس مخصوص نوار تیپ از چسبندگی جلبک و رسوبات معدنی جلو گیری می کند
6.جلوگیری از مصرف قابل ملاحظه آب و صرفه جویی آب و افزایش بازدهی محصول
7.مقاومت در برابر اشعه مستقیم خورشید(uv)، سموم مواد دفع حشرات و آفات، کود های شیمیایی و جلوگیری از علف های هرز در سطح زمین کشاورزی
8.به دلیل کارکرد با فشار پایین(0.3 تا 1 بار) نوار تیپ آبیاری کشاورزی قابل استفاده در سیستم های ثقلی کم فشار (بدون استفاده از پمپ) است
9.نیاز به فضای نگهداری کم برای نوار تیپ آبیاری و استفاده مجدد از آن
10.نوار تیپ قابل نصب در زیر خاک و قابل استفاده در متراژ زیاد تا 100 متر بدون نیاز تغییر در یکنواختی دبی می باشد
11.کنترل رطوبت در زمان استفاده از نوار تیپ آبیاری
انواع نوار تیپ آبیاری
از انواع نوار تیپ های آبیاری می توان نوار تیپ آبیاری پلاکدار را نام برد. قطر نوار های تیپ آبیاری 16 میلیمتر می باشد و معمولا با ضخامت 150 الی 200 میکرون مورد استفاده قرار می گیرد.
پلاک های موجود در این نوار ها از فاصله 10 سانتی متر تا 1 متر و با دبی های مختلف می باشد ولی رایج ترین فاصله های پلاک های نوار آبیاری برای کشاورز ها 10 سانتیمتر، 20 سانتیمتر، 30 سانتیمتر می باشد.
در نوار تیپ ها پلاک ها (قطره چکان ها) بصورت مجزا تولید می شود و در زمان تولید نواز تیپ به نوار اضافه می گردد و معمولا فاصله نوار تیپ ها بنا به نیاز و کارایی و نوع محصول و روش کشت انتخاب می گردد.
در نوار تیپ پلاکدار این امکان وجود دارد که پلاک های pc بروی نوار تیپ قرار می گیرد که خاصیت خودشویندگی و تنظیم آبدهی را دارا می باشد.
مزایای نوار تیپ پلاک دار
1.قابل استفاده در زمین های شیبدار بدلیل یک نواختی بیشتر در آبدهی
2.حل مشکل باز شدن دوخت در نوار آبیاری درزدار
3.دارا بودن عمر بیشتر نسبت به نوار تیپ های درزدار
از انواع دیگر نوار تیپ کشاورزی، نوار های بغل دوخت یا درزدار می باشد که دارای قطر 16.5 میلی متر با روزنه های 10، 20 و 30 سانتی متر با دبی متفاوت می باشند که معمولا دارای ضخامت 175 میکرون هستند.
در نوار درزدار قطره چکان وجود ندارد ولی درز هایی در کناره ی نوار وجود دارد که به صورت زیگزاگ می باشد که باعث می شود فشار آب را گرفته و قطرات آب از طریق درز های موجود در نوار تیپ کشاورزی خارج شود.
نوار تیپ کشاورزی با متراژ های مختلف و آبدهی های گوناگون و برای کشت های مختلف کاربرد دارد.
نوع محصول و کشت آن در تعیین فاصله ی نوار تیپ ها موثر است به عنوان نمونه، گندم به صورت ردیفی کشت می شود .
تراکم کشت آن زیاد است و بهتر است که از نوار های با فاصله قطره چکان های 15 یا 20 سانتی متر استفاده شود.
نوار تیپ کشاورزی موجود ساخت ایران، کره، یونان و ترک می باشند. تفاوت نوار تیپ ها در ضخامت های جدار، قطر لوله ها، آبدهی قطره چکان ها و فواصل خروجی می باشد.
